ویکی نیشیوکا ، پژوهشگر ارشد Education Northwest که روابط معلم و دانش آموز را مطالعه می کند ، می گوید: "بعضی اوقات معلمان اهمیتی را که رابطه آنها با هر دانش آموز بر هویت و احساس تعلق آن دانش آموز دارد درک نمی کنند." "آنچه مانع این امر می شود ، نوعی نظم و انضباط و برخورد متقابل با دانش آموزان است که واقعاً جواب نمی دهد."

به عنوان مثال ، یک مطالعه در سال 2016 به طور تصادفی معلمان را برای افزایش تعاملات مثبت خود با دانش آموزان تعیین کرد. دانش آموزان معلمانی که نسبت خود را به پنج نظر مثبت و تعامل مثبت نسبت به هر یک از نظرات منفی افزایش داده اند ، نسبت به دانش آموزان گروه کنترل معلمان ، رفتارهای مخرب و قابل توجهی کمتر و زمان بیشتری برای انجام وظیفه داشته اند.
معلمان چگونه می توانند روابط خود را با دانش آموزان بهبود بخشند؟

در یک کلام: همدلی. در چندین مطالعه اخیر ، محققان دریافتند معلمانی که با دانش آموزان خود همدلی می کنند ، می توانند رفتار و مشارکت تحصیلی دانش آموزان را بهتر مدیریت کنند.

نیشیوکا می گوید تلاش برای سرکوب سوگیری ها یا کلیشه های مربوط به دانش آموزان گاهی اوقات آنها را بدتر می کند ، اما تمرین دیدگاه-به طور فعال تصور اینکه دانش آموز چگونه ممکن است یک موقعیت را درک کند یا تحت تأثیر قرار گیرد-می تواند تعصب را کاهش داده و روابط معلم و دانش آموز را عمیق تر کند. او به معلمان توصیه کرد:

    با دانش آموزان صحبت کنید تا تفاوت درک و انتظارات آنها را در کلاس درک کنید.
    درباره تفاوت های فرهنگی بین معلمان و دانش آموزان تحقیق کنید تا سوء تفاهم های فرهنگی ، به ویژه در مورد هنجارها ، سبک ها و زبان را کنار بگذارید.
    آموزش و الگوسازی دیدگاه گیری برای دانش آموزان در کلاس.

چگونه معلمان می توانند مرزهای سالم را با دانش آموزان حفظ کنند؟

کارشناسان هشدار می دهند که برای معلمان و دانش آموزان ، "رابطه" به معنای "دوست" نیست ، به ویژه در رسانه های اجتماعی. در بسیاری از مناطق قوانینی وجود دارد مبنی بر اینکه معلمان دانش آموزان فعلی را در فیس بوک ، توییتر یا سایر پلتفرم ها دنبال می کنند یا با آنها دوست می شوند ، تا حدی به این دلیل که در صورت مشاهده رفتارهای نامناسب دانش آموزان به صورت آنلاین ، ممکن است معلمان مسئولیت پذیر شوند.

معلمان همچنین باید با دانش آموزانی که به آنها اعتراف می کنند که طبق قانون باید مدارک سوءاستفاده را گزارش دهند و اسراری را که می تواند دانش آموزان را در معرض خطر قرار دهد ، حفظ نکنند ، پیش قدم باشند.

استار ساکشتاین ، نویسنده معلم و آموزش ، وبلاگش در وب سایت edweek.org میزبانی شده است ، همچنین توصیه می کند که در حالی که معلمان می توانند و باید داستانهای شخصی خود را در صورت "هدفمند و مناسب" بودن بحث با دیگران به اشتراک بگذارند ، اما باید از آنها برای الگوبرداری از دانش آموزان استفاده کنند. سطح جزئیات برای به اشتراک گذاشتن در مکالمات اجتماعی مناسب است.
روابط با دانش آموزان چگونه می تواند از کیفیت معلم حمایت کند؟

در حالی که بازخورد دانش آموزان اغلب در ارزیابی معلم در آموزش عالی گنجانده می شود ، به ندرت بخشی مستقیم از ارزیابی معلم K-12 است. اما این بدان معنا نیست که مناطق نمی توانند از بازخورد دانش آموزان برای بهبود عملکرد تدریس استفاده کنند و به طور خاص ، چنین بازخوردی می تواند برای کمک به معلمان برای ایجاد روابط عمیق تر با دانش آموزان استفاده شود.

به عنوان مثال ، مدرسه منشور High Tech High Media Arts در سن دیگو دانش آموزان را با استفاده از یک دوره شش هفته ای به عنوان ناظر آموزش می دهد. دانش آموزان به طور منظم با معلم ملاقات می کردند تا در مورد مهارت های ارتباطی و مشارکت خود در کلاس درس بازخورد داشته باشند و راه های بهتری را برای ارتباط با دانش آموزان بیان کنند. معلمان و مدیران دریافتند که گذراندن دوره آموزشی به دانش آموزان درک بهتری از نقش معلمان می دهد. اعضای کارکنان مدرسه می گویند که معلمان "روابط عمیق تری با دانش آموزان برقرار کردند ، در طول کلاس با دانش آموزان ارتباط مثبت تری برقرار کردند ، اطلاعات پروژه ها و تکالیف را به وضوح به دانش آموزان منتقل کردند ، سوالات بهتری برای تحریک گفتگوی دانش آموزان در طول سمینارهای سقراطی ایجاد کردند و موارد بیشتری ایجاد کردند. محیط های یادگیری مشارکتی برای دانش آموزان. "